કાશ .!!! બોલ્યો હોત તો ?
બધા ઘેરી વળ્યા એને ……
” ક્યારેક ખખડ્યો હોત તો ? ”
બારીએ સજળ આંખે બારણાના કાનમાં કહ્યું
” પણ કોઈ ટકોરો જ નથી પડ્યો વર્ષોથી , નહિતર હું તરત જ ખખડું તો ખરો જ ”
” સાચું , હું પણ કાટ માં સજ્જ્ડ જ છું જો ને ” બારી એ સુર પુરાવ્યો
” આવી શું ખબર ? નહિતર એકાદ પોપડું તો હું પણ ખેરવત ને ”
બંનેની વાત સાંભળતી દીવાલે અફસોસ વ્યક્ત કર્યો
” એક-બે પોપડાથી ક્યાં હું પડી જવાની હતી ?”
“કાશ થોડા પાન બચ્યા હોત આ પાનખરમાં ? તો એને ખેરવીને પણ થોડો અવાજ તો કરત ”
દીવાલને અડીને ઉભેલા સુક્કાભટ્ઠ ઝાડે પણ દીવાલની માયુસીને આગળ વધારી
ત્યાં એની સુક્કી ડાળીએ માળામાં બેઠેલી ચકલી થી રહેવાયું
” મારા તો બચ્ચા ઉડી ગયા પછી મને તો ચહેકવાનું જ મન નથી થયું, .નહીતર હું તો ક્યાં મૂંગી જ રહું છું ક્યારેય ? ”
ટોળામાંથી ફળિયાના નપાણીયા કુવાએ પણ સુર પુરાવ્યો…
” પાણી જ નથી મારામાં નહિતર ગરગડી , માટલા ને પનીહારીઓના અવાજની ક્યાં તાણ હતી ?”
અફસોસ તો બધાને હતો – અઢળક , દુખદ અને પારાવાર
પણ હવે શું ?
અવાજોની રાહ જોતો સુનો – એકલો – ઓરડો તો સ્વર્ગવાસી થઇ ગયેલો
ને એના પાર્થિવ એકાંત પાસે ટોળે વળેલાઓને એક જ અફસોસ હતો…… .
કાશ ……!!! બોલ્યો હોત તો ? થોડો અવાજ તો કરત જ ને ???
– અજય ઉપાધ્યાય ( ૮ એપ્રિલ ૧૫ )